Daltondriehoek 

Helen Parkhurst heeft een keurmerk van de Nederlandse Dalton Vereniging. De daltondriehoek is uitgangspunt in ons onderwijs. Verantwoordelijkheid nemen en geven en vertrouwen vragen en schenken zijn onlosmakelijk verbonden met het afleggen van verantwoording en het vragen van verantwoording aan anderen.   

Ontdekken hoe je leert op Helen Parkhurst 

Alles is erop gericht om het beste niveau uit leerlingen te halen. Zo hebben wij speciale technasiumklassen, een bèta mavo klassen. Ook zijn we Topsport Talentschool voor bovenbouw havo/vwo. Helen Parkhurst leidt op voor de diploma’s vwo, havo en mavo. Het vwo (voorbereidend wetenschappelijk onderwijs) bereidt voor op een studie aan de universiteit. Het havo (hoger algemeen voortgezet onderwijs) leidt op voor het hoger beroepsonderwijs. De mavo (theoretische leerweg in het vmbo) leidt op voor het middelbaar beroepsonderwijs.

Iedere leerling voelt zich veilig, gewaardeerd en welkom 

De overgang van een basisschool naar een school voor voortgezet onderwijs is groot. Om het gevoel van veiligheid en ‘het erbij horen’ te bevorderen, hebben de leerlingen hun eigen klas met in de eerste leerjaren twee mentoren. Alle leerlingen hebben hun eigen kluisje en een ruimte om te pauzeren. Binnen het mentoraat en de afdeling maken we onderling duidelijke afspraken om goed met elkaar om te gaan. In de loop van de schooljaren worden de regels soepeler en wordt er een groter beroep gedaan op de eigen verantwoordelijkheid van de leerling.

Uitdaging ligt in de samenwerking tussen vakken 

De samenhang vindt plaats in projecten of het maken van werkstukken waarin verschillende vakken aan de orde komen. Voorbeelden hiervan zijn het sector-of profielwerkstuk en alle projecten die in daltonweken worden uitgevoerd, waaronder ook maatschappelijke stages.

Leerlingen zijn gesprekspartners

Onze opdracht is om leerlingen te begeleiden naar de volwassenheid, zodat ze overeenkomstig hun capaciteiten een diploma halen. Daarmee kunnen ze succesvol aan een vervolgopleiding beginnen en volwaardig deelnemen aan de samenleving. Dat betekent dat we leerlingen uitdagen initiatief te nemen, op onderzoek uit te gaan en verantwoordelijkheid te nemen. Zo is er een goed functionerend schoolbreed leerlingenparlement, waarin leerlingen de gelegenheid krijgen mee te denken over het onderwijs. Ook bij het schoolplan zijn de leerlingen betrokken.

School in de samenleving, samenleving in de school

Helen Parkhurst brengt op allerlei manieren de samenleving in de school en de school in de samenleving. Een groepje leerlingen beheert zelf alle licht- en geluidsapparatuur bij presentaties in de aula. Leerlingen organiseren leerlingconferenties op school en doen mee aan debatten. We bieden maatschappelijke stages aan, ook al zijn die niet meer verplicht vanuit de overheid. Leerlingen werken in de lessen en daarbuiten aan natuurvriendelijke projecten. Regelmatig nodigen we gastsprekers uit de maatschappelijke omgeving uit om met onze leerlingen in gesprek te gaan. 

De school communiceert en werkt samen met ouders

Op de middelbare school onttrekt een groter deel van het leven van een kind zich aan de waarneming van ouders dan op de basisschool het geval was. Daarom is een goed en persoonlijk contact tussen ouders en school belangrijk. We noemen dat het LOS-model: Leerling – Ouder – School.

De meeste docenten zijn bij ons ook mentor.Dit is de directe contactpersoon voor ouders. Aan het begin van het schooljaar geven de mentoren aan wat ouders van hen mogen verwachten, en omgekeerd. In de bovenbouw is de begeleiding van de mentor meer individueel en meer gericht op het behalen van goede examenresultaten (i-coaching). Verder informeren wij ouders regelmatig over de vorderingen en bevindingen van hun kinderen. Dat doen wij door middel van rapporten, reflectieverslagen, een webportaal, gesprekken en bijeenkomsten.

Wie was Helen Parkhurst?

Helen Parkhurst werd geboren in 1887 in Winconsin in de Verenigde Staten. Van 1905 tot 1913 werkte zij op een klein schooltje in het plaatsje Dalton. Ze probeerde ongeveer veertig zeer verschillende kinderen zo goed mogelijk onderwijs te geven. Hierbij ontdekte ze hoe noodzakelijk het is iedere leerling als individu op zijn of haar eigen niveau aan te spreken. Zo was er voor ieder kind vooruitgang mogelijk. Vanaf 1913 werkte Parkhurst samen met Maria Montessori. In 1919 ging ze verder met haar onderwijs in Dalton.